ὁ παρεληλυθώς

παρέρχομαι

ibo: perf part act masc nom /voc sg

παρέρχομαι mid. dep.; fut. παρελεύσομαι; 2 aor. παρῆλθον, impv. in H. Gk. παρελθάτω Mt 26:39 (also v.l.-ετω; B-D-F §81, 3; Mlt-H. 209); pf. παρελήλυθα (Hom.+).

① to go past a reference point, go by, pass by w. acc. someone or someth. (Aelian, VH 2, 35; Lucian, Merc. Cond. 15) an animal Hv 4, 1, 9; 4, 2, 1; a place Papias (3, 3). Of Jesus and his disciples on the lake: ἤθελεν παρελθεῖν αὐτούς Mk 6:48 (s. HWindisch, NThT 9, 1920, 298–308; GEysinga, ibid. 15, 1926, 221–29 al.; Lohmeyer s.v. παράγω 3; BvanIersel, in The Four Gospels, Neirynck Festschr., ed. FvanSegbroeck et al. ’92, II 1065–76). διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης pass by along that road Mt 8:28 (constr. w. διά as PAmh 154, 2; Num 20:17; Josh 24:17). παρὰ τὴν λίμνην GEb 34, 60. Abs. (X., An. 2, 4, 25) Lk 18:37; 1 Cl 14:5 (Ps 36:36). Of someth. impers. get by unnoticed, escape notice (Theognis 419; Sir 42:20) Hs 8, 2, 5ab.

② of time: to be no longer available for someth., pass (Soph., Hdt.+; ins, pap, LXX; JosAs 29:8 cod. A; Tat. 26, 1 πῶς γὰρ δύναται παρελθεῖν ὁ μέλλων, εἰ ἔστιν ὁ ἐνεστώς;) ἡ ὥρα ἤδη παρῆλθεν the time is already past Mt 14:15. Of a definite period of time (SSol 2:11 ὁ χειμὼν π.; Jos., Ant. 15, 408) διὰ τὸ τὴν νηστείαν ἤδη παρεληλυθέναι because the fast was already over Ac 27:9. ὁ παρεληλυθὼς χρόνος the time that is past 1 Pt 4:3 (cp. Isocr. 4, 167 χρόνος … ἱκανὸς γὰρ ὁ παρεληλυθώς, ἐν ᾧ τί τῶν δεινῶν οὐ γέγονεν; PMagd 25, 3 παρεληλυθότος τοῦ χρόνου). τὰ παρεληλυθότα (beside τὰ ἐνεστῶτα and τὰ μέλλοντα; cp. Herm. Wr. 424, 10ff Sc.; Demosth. 4, 2; Jos., Ant. 10, 210) things past, the past (Demosth. 18, 191; Sir 42:19; Philo, Spec. Leg. 1, 334, Leg. All. 2, 42) B 1:7; B 5:3.—ἡ γενεὰ αὕτη Mt 24:34 belongs here, if γ. is understood temporally.

③ to come to an end and so no longer be there, pass away, disappear (Demosth. 18, 188 κίνδυνον παρελθεῖν; Theocr. 27, 8; Ps 89:6; Wsd 2:4; 5:9; Da 7:14 Theod.; TestJob 33:4 ὁ κόσμος ὅλος παρελεύσεται) of pers. ὡς ἄνθος χόρτου παρελεύσεται Js 1:10. ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ Mt 5:18a; 24:35a; Mk 13:31a; Lk 16:17; 21:33a; cp. 2 Pt 3:10; Rv 21:1 t.r. ὁ κόσμος οὗτος D 10:6 (cp. TestJob 33:4). ἡ γενεὰ αὕτη Mt 24:34 (but s. 2); Mk 13:30; Lk 21:32. αἱ γενεαὶ πᾶσαι 1 Cl 50:3. ἡ ὀργή vs. 4 (Is 26:20). τὰ ἀρχαῖα παρῆλθεν 2 Cor 5:17.— Pass away in the sense lose force, become invalid (Ps 148:6; Esth 10:3b τῶν λόγων τούτων• οὐδὲ παρῆλθεν ἀπʼ αὐτῶν λόγος) οἱ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσιν (or οὐ [μὴ] παρελεύσονται) Mt 24:35b; Mk 13:31b; Lk 21:33b. ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου Mt 5:18b. οὐδὲν μὴ παρέλθῃ τῶν δεδογματισμένων ὑπʼ αὐτοῦ 1 Cl 27:5.

④ to ignore someth. in the interest of other matters, pass by, transgress, neglect, disobey τὶ someth. (Hes., Theog. 613; Lysias 6, 52 τὸν νόμον; Demosth. 37, 37; Dionys. Hal. 1, 58; Dt 17:2; Jer 41:18; Jdth 11:10; 1 Macc 2:22; ApcEsdr 5:17 τὴν διαθήκην μου; Jos., Ant. 14, 67) Lk 11:42; 15:29.

⑤ to pass by without touching, pass of suffering or misfortune (Jos., Ant. 5, 31 fire) ἀπό τινος from someone (for the constr. w. ἀπό cp. 2 Ch 9:2) Mt 26:39; Mk 14:35. Abs. Mt 26:42.

⑥ to pass through an area, go through (Appian, Bell. Civ. 5, 68 §288 ὁ Ἀντώνιος μόλις παρῆλθεν=Antony made his way through [to the Forum] with difficulty; 1 Macc 5:48 διελεύσομαι εἰς τὴν γῆν σου, τοῦ ἀπελθεῖν εἰς τὴν γῆν ἡμῶν• καὶ οὐδεὶς κακοποιήσει ὑμᾶς, πλὴν τοῖς ποσὶν παρελευσόμεθα) παρελθόντες τὴν Μυσίαν κατέβησαν εἰς Τρῳάδα Ac 16:8 (lack of knowledge of this mng., and recognition of the fact that passing by is impossible in this case, gave rise to the v.l. διελθόντες D); cp. 17:15 D.

⑦ to stop at a place as one comes by, come to, come by, come here (Trag., Hdt. et al.; ins, pap, LXX, EpArist 176; Philo; Jos., Bell. 3, 347, Ant. 1, 337) παρελθὼν διακονήσει αὐτοῖς he will come by and serve them Lk 12:37; ‘παρελθὼν ἀνάπεσε’=‘come here, recline’ 17:7; of Lysias who came with a substantial force Ac 24:6[7] v.l.—M-M. TW.

     παρέρχομαι

     παρ-έρχομαι

    (fut. παρελεύσομαι, aor. 2 παρῆλθον - дор. παρήλῠθον, pf. παρελήλῠθα; inf. aor. παρελθεῖν - дор. παρενθεῖν)

    1) проходить мимо, пролетать, проноситься

    

(νηῦς παρερχομένη Hom.)

    2) проходить, кончаться

    

(ἕως ἄν παρέλθῃ ὅ οὐρανὸς καὴ ἥ γῆ NT.)

    3) опережать, обгонять

    

(ποσίν τινα Hom.)

    4) превзойти

(ἐν δόλοισιν Hom.; δυνάμει Eur.)

; (пре)одолеть, перехитрить

    

(Διὸς νόον Hes.; τέν πεπρωμένην τύχην Eur.)

    5) перен. обходить, проходить, не обращая внимания, пренебрегать

    

(βωμὸν Διός Hom.; θεούς Eur.; π. τὸν ἑταῖρον Plat.)

    6) обходить, нарушать

    

(τὸν νόμον Lys.)

    7) входить, вступать

    

(εἴς τι Her.; εἴσω Aesch.; νυμφικοὺς δόμους Eur.)

    8) вторгаться, врываться

    

(βίᾳ εἰς τέν πόλιν Xen.)

    9) ( об ораторах) выходить на трибуну, выступать

    

(εἰς τὸν δῆμον Plut.; παρελθὼν ἔλεξε τοιάδε Thuc.)

    10) приходить, достигать

    

(εἰς τέν δυναστείαν Dem.)

    11) ускользать

    

τοῦτο μικροῦ παρῆλθέ με εἰπεῖν Dem. — я чуть не упустил сказать об этом

     χρόνος

    ὅ

    1) время

    

ὁ μυρίος или μακρὸς κἀναρίθμητος χ. Soph. — бесконечное время;

    2) время, пора

    

τοῦ ἔτους χ. Xen. — время года;

    3) возраст

    

(χ. ἀνθρώπων Soph.)

    4) промедление, задержка

    

(χρόνον ποιεῖν Dem.)

    5) грам. глагольное время

    6) стих. просодическое время, количество гласного или слога

παρέρχομαι (the other moods of the [tense] pres., and the [tense] impf. ( παρήρχοντο is found in Alciphr.Fr.6.15), as also the [tense] fut., are borrowed from πάρειμι ( εῖμι

A ibo), cf. ἔρχομαι): [tense] aor. παρῆλθον, inf. - ελθεῖν, more rarely

- ήλῠθον Theoc.22.85

(for παρενθεῖν, v. παρέρπω 11):—go by, beside, or past, pass by, of a ship, Od.16.357 ;

ἧος μέγα κῦμα παρῆλθεν 5.429

; of birds, 12.62 ; of persons, A.Supp. 1004, etc.; [ παρῆλθεν ὁ κίνδυνος] ὥσπερ νέφος passed away, D.18.188.

2 of Time, pass, Hdt. 2.86 ;

παρεληλύθει τὰ Διονύσια Aeschin.3.69

; ὁ παρελθὼν χρόνος time past, E.Fr. 1028 (anap.) ; ὁ π. ἄροτος the past season, S. Tr.69 ; π. ὁδοί wanderings now gone by, Id.OC 1397 ;

οἱ παρεληλυθότες πόνοι Pl. Phdr. 231b

, X.An.4.3.2 ;

τῆς παρελθούσης νυκτός Pl.Prt. 310a

; ἐν τῷ παρελθόντι χρόνῳ in time past, of old, X.Cyr.8.8.20, etc. ; τὰ παρεληλυθότα past events, D.18.191 ; τὸ παρελθόν, opp. τὸ μέλλον, Arist. Ph. 218a9 ; ὁ παρεληλυθώς (sc. χρόνος) Id.Po. 1457a18, cf. Cat. 5a8, S.E.P.3.106.

IIpass by, outstrip, esp. in speed, τινα Il.23.345;

ποσὶν μή τίς με παρέλθῃ Od.8.230

; π. ἐν δόλοισιν surpass in wiles, 13.291 ;

οὔ με δόλῳ παρελεύσεαι Thgn. 1285

;

δυνάμει E.Ba. 906

(lyr.) ;

ἀναιδείᾳ Ar.Eq. 277

; π. τῇ πρώτῃ στρατείᾳ to be superior, have the advantage, Aeschin.3.129 ;

τοὺς λόγους τἄργα παρέρχεται D.10.3

; τὸ ψυχρὸν τοῦτ' ὄνομα, τὸ ἄχρι κόρου, παρελήλυθε has outdone that hackneyed phrase, 'to satiety', Id.19.187.

2outwit, elude, 'give the go-by to', μὴ δὴ οὕτως.. κλέπτε νόῳ, ἐπεὶ οὐ παρελεύσεαι οὐδέ με πείσεις (unless in signf. v) Il.1.132 ;

οὐκ ἔστι Διὸς κλέψαι νόον οὐδὲ παρελθεῖν Hes.Th. 613

;

φυλακὰς.. ἐούσας οὐδὲν χαλεπὰς παρελθεῖν Hdt.3.72

;

π. τὴν πεπρωμένην τύχην E.Alc. 695

;

τὴν ἐν τῷ ὅλῳ ψυχήν Plot.6.7.11

;

τὰς αἰτίας καὶ τὰς διαβολάς D.18.7

.

III pass on and come to a place, arrive at,

ἐς τὰ δίκαια Hes.Op. 216

;

εἰς τὴν δυναστείαν D.9.24

;

εἰς τὴν οὐσίαν Luc. Gall.12

;

ἐπὶ τὰ πράγματα Id.DMort.12.4

.

2 passin,

ἐς τὴν αὐλήν Hdt.3.77

, 5.92.γ ; ἔσω or εἴσω π. go into a house, etc., A.Ch. 849, S.El. 1337, etc.;

ἔσω θυρῶνος Id.OT 1241

;

εἴσω παρὰ τοὺς γηγενεῖς Ar.Nu. 853

: c. acc.,

π. δόμους E.Med. 1137

, Hipp. 108 ; of an army,

π. εἰς τὴν πόλιν βίᾳ X.An.5.5.11

;

π. εἴσω Πυλῶν D.18.35

.

3 metaph., εἰς παροιμίαν παρῆλθε τὸ πρᾶγμα passed into a proverb, Arist.Fr. 593 ; εἰς τὴν τραγικὴν.. ὀψὲ π. [ ἡ ὑπόκρισις] Id.Rh. 1403b23.

IV pass without heeding,

τεὸν βωμόν Il. 8.239

; disregard, slight

θεούς E.Supp. 231

;

νόμους D.37.37

; pass over, omit, οὐδὲν π. Ar.V. 637, cf. Pl.Phdr. 278e, etc.

2 overstep, transgress, Antipho 5.12, Lys.6.52.

Vpass unnoticed, escape the notice of(v. supr. 11.2), mostly of things, πολλά με καὶ συνιέντα π. Thgn.419 ;

οὐδέ μ' ὄμματος φρουρὰν παρῆλθε τόνδε μὴ λεύσσειν στόλον S.Tr. 226

;

τουτὶ γὰρ αὖ μικροῦ παρῆλθέ μ' εἰπεῖν D.21.110

: abs.,

ὡς μὴ παρέλθωσ' αἱ κόραι S.OC 902

.

VI come forward to speak, ἐς τὸν δῆμον π. Th.5.45;

εἰς τὴν ἐκκλησίαν Aeschin.3.95

: freq. abs.,

ταῦτα ἔλεγε παρελθὼν ὁ Ἀριστείδης Hdt.8.81

;

ὀλίγων ἕνεκα καὐτὴ παρῆλθον ῥημάτων Ar.Th. 443

, cf.Av. 1612 ; παρελθὼν ἔλεξε τοιάδε, π. εἶπε, Th. 2.59, X.Ap.10 ;

ὁ βουλόμενος παρελθὼν ἐλεγξάτω Lys.25.14

.

VII [tense] pf. παρελήλυθα, = πάρειμι, adsum, Th.4.86.

ἀρκετός, ή, όν (B-D-F §187, 8; 405, 2; Rob. 80) enough, sufficient, adequate (s. ἀρκέω; Chrysippus Tyanensis [I A.D.] in Athen. 3, 79, 113b; Vett. Val. 304, 25; Herm. Wr.: Fgm. 23, 14, in Stob. I 49, 44=p. 464, 18 Sc.; Anth. Pal. 4, 18, 10 ἀρκετὸν οἴνῳ αἴθεσθαι κραδίην; BGU 33, 5; 531 II, 24 [I A.D.]; 33, 5; Kaibel, p. xii: praefatio, 288c, 10; Dt 25:2 Aq.; TestJob 24:6; Jos., Bell. 3, 130) τίς ἀ. ἐξειπεῖν; who is in a position to declare? 1 Cl 49:3. τινί for someone or someth. w. inf. foll. ἀ. (v.l. ἡμῖν or ὑμῖν) ὁ παρεληλυθὼς χρόνος … κατειργάσθαι 1 Pt 4:3. ἀρκετή σοι ἡ ὑπόμνησις αὕτη this reminder is enough for you Hv 3, 8, 9. τὴν αὐτάρκειαν τὴν ἀ. σοι an adequate competence Hs 1:6. ἀρκετὸν (B-D-F §131) τῇ ἡμέρᾳ ἡ κακία αὐτῆς Mt 6:34 (s. κακία 3). W. ἵνα foll. (s. B-D-F §393, 2) ἀ. τῷ μαθητῇ it is (=must be) enough for the disciple Mt 10:25.—As a substantive τὸ ἀ. τ. τροφῆς an adequate amount of food Hv 3, 9, 3.—B. 927. DELG s.v. ἀρκέω. M-M.